Sinds 2008 maakt Rosa vleeskleurige nylonsculpturen van panty's  omdat dit materiaal zacht, aaibaar en snel te vormen is.  Door de bewust gekozen vleeskleurige nylon krijgt Rosa het gewenste organische effect.  Haar medische achtergrond, 7 jaar werkzaam geweest als medisch analiste in een ziekenhuis  speelt hierin zeker een rol.

De nylonsculpturen zijn wie ze zijn en ieder die ze aanschouwt, ervaart ze op zijn of haar eigen unieke manier en die ruimte wilt ze juist scheppen. Alle reactie's zijn goed.
 
Ze wil de toeschouwer uitdagen om goed te kijken, zich te verwonderen. Sommige mensen zullen met angst en afschuw kijken en andere krijgen juist de drang om het nylon aan te willen raken.

In haar nylonwerk staat het menselijk lichaam vaak centraal,  maar ook dieren zijn voor haar fascinerend om te maken.

De nylonsculpturen kunnen portretten zijn,  maar ook alleen herkenbare lichaamsdelen. 

Tijdens het maakproces laat ze zich intuïtief  leidden door het materiaal met behulp van licht en schaduw werking en de vormen die ontstaan door het kneden van het materiaal met draad en naald. Er glijden als vanzelf ook haar eigen op dat moment aanwezige gedachtes,  levensbeleving en emoties in mee.

Een nylonsculptuur laat ze los als haar  intuitie dat haar verteld, daarna gaan de nylonsculpturen hun eigen leven leidden.

Rosa's werk ligt op de grens van kunst en theater,  deze combinatie kunst/theater is ze vanaf eind 2013  meer gaan uitkristalleren.

Oma met tijgerbeer is haar eerste levensgrote theaterpop waar ze zelf van 2014 tot 2016 mee is gaan performanen onder begeleiding van Babiche Ronday en Wensley Pique.  

In 2019 mocht Rosa in opdracht van de Nieuwe makers Amsterdam, de surinaamse theaterpop Granmma voor poppenspeler, danser Wensley Pique maken.

Rosa werd in 2021 gevraagd om na te denken over een beeldende kunst schoolproject in haar eigen gemeente,  ze werd uitgekozen en mocht toen 3 maanden lang  op 25 scholen de workshop Magie van het Papieren figuur  in groep 1 en 2/3 verzorgen.

Het blijft altijd een hele interessante weg "De kunst" volgens Rosa.  Hele verschillende werelden bracht haar werk bij elkaar, wat mooie uitdagingen met zich mee bracht.

Haar moto is dan ook  "Een mens is  never nooit uitgeleerd!  Omarm 🌹"

                   Rosa (1965)